دادخواست تجدیدنظرخواهی کارگر و کارفرما

بازدید کننده گرامی ابتدا این مقاله را به دقت مطالعه فرمایید و در صورتی که به پاسخ خود نرسیدید می توانید به صورت رایگان با ما تماس بگیرید.

نمونه لایحه تجدیدنظرخواهی کارگر و کارفرما

ریاست محترم هیئت حل اختلاف

احتراماً

در خصوص طرح دعوی آقای ………………….. به طرفیت شرکت ………………………. به کلاسه پرونده ۲۸۷۷/۹۷ و اعتراض به دادنامه شماره ۲۸۷۷/۹۷ مورخ ۰۷/۰۵/۹۷ موارد اعتراض به ترتیب به استحضار می رسد:

۱)بدواً در ارتباط با احراز رابطه کارگری و کارفرمایی لازم به ذکر است عنوان شغلی خواهان محترم حسابدار و حسابرسی بوده است که ماهیت این شغل به صورت دوره ای و پیمانی بوده و به صورت دائم مشغول بکار نبوده اند. این مهم به دو دلیل قابل اثبات است: اول کارکرد ایشان در منزل و عدم حضور در شرکت که موید عدم وجود رابطه کارگری بوده چرا که ایشان وظیفه انجام برخی امور حسابرسی و تحویل به موقع آن به شرکت را داشته اند که این امر نیز صورت نگرفته و خساراتی را برای کارفرما در پی داشته است که در بند ۴ به آن اشاره گردید است. دوم اصل کارکرد ایشان در شرکت به علت آشنایی پدر ایشان با مسئولین سابق کارگاه بوده است که موثر در پرداخت بیمه ایشان نیز بوده که در بند ۲ به آن اشاره گردیده است.

خواهان محترم از دوران دانشجویی (در حالی که کارفرما مطلع از دانشجو بودن ایشان نبودند و انتظار کارشناس را داشته) به درخواست پدر ایشان و مسامحتاً مسئولیت حسابرسی پرونده های مالی شرکت در منزل را به عهده گرفته است و لازم به ذکر است مسئولین کارگاه که ایشان را به دلیل دوستی با پدر وی پذیرفته بودند طبق مدارک پیوست تغییر نموده و اکنون مسئولین فعلی در بحران اقتصادی کنونی تاوان این مسامحه را می پردازند.

۲)در خصوص لیست بیمه ایشان لازم به ذکر است طبق مدارک پیوست بیمه خواهان محترم از جانب پدر ایشان پرداخت می گردیده و به علت پیمانی و دوره ای بودن کارکرد وی کارفرما ملزم به پرداخت حق بیمه نبوده و تمایلی به انجام این امر نداشته است که به دلیل درخواست پدر ایشان و بر مبنای حسن همکاری مسامحتاً برای ایشان بیمه رد گردیده است. پرداخت حق بیمه از جانب پدر خواهان دال بر عدم رابطه کارگری و کارفرمایی می باشد. گزارش بازرس در سال ۹۶ و ممانعت از پرداخت حق بیمه برای ایشان موید این مطلب می باشد.

۳)مبلغ حقوق بابت طبق مدارک پیوست مبلغ ۲۰.۰۰۰.۰۰۰ریال بوده که همانگونه که در لایحه تقدیمی هیئت تشخیص بدان اشاره گردید به علت تعهد خواهان جهت حضور تمام وقت در کارگاه به مبلغ ۲۹.۱۹۴.۴۱۵ریال افزایش پیدا کرد که این حضور محقق نشد و این تخلف و تخطی از قوانین کارگاه می باشد.

زمانی که کارفرما مسئولیت پرداخت حق بیمه را ولو از جانب پدر ایشان تقبل کرد تلاش جهت احقاق رابطه کارگری داشت که این محقق نشد چرا که خواهان نه به تعهدات کاری خویش و نه به تعهد حضور خود عمل ننمود. افزایش حقوق و تناوب پرداختی ها در ماه آذر ذیل مزایای انگیزشی بوده و حقوق مبنای وی محسوب نمی شود.

۴)همانگونه که پیشتر ذکر شد کارکرد خواهان برای کارفرما همراه با خسارات فراوانی بوده است چرا که ایشان به ۶ ماه از تعهدات خود عمل ننموده اند و نظام مالی کارگاه همانگونه که در لایحه تقدیمی به هیئت تشخیص ذکر شد ۶ ماه عقب بوده است که کارفرما به اجبار تیم مالی جدیدی را در کارگاه ساکن می نماید تا این خسارات جبران شود و قطعاً هزینه های این تیم جدید برای کارفرما خسارت محسوب می شود و قطعاً شخصی که نه ساعات حضور منظم نه تعهد کاری و نه تعهد اخلاقی به کارفرما نداشته است و نه از اساس کارگر محسوب نمی شود شایسته حکم بازگشت به کار نمی باشد.

۵)عطف به دادخواست بدوی تقدیمی از جانب ایشان، خواهان که می دانستند دوره ای و پیمانی کارکرده و تلاش جهت رفتن از شرکت را داشتند درخواست تسویه حساب و محاسبه سنوات،عیدی و پاداش نموده اند که این خود موید عزم ایشان جهت خروج از شرکت و عدم کارکرد برای کارفرما می باشد.

۶)مع الوصف خواهان محترم به جهت کارکرد دوره ای خود نزد کارفرما دارای حقوقی می باشد که طی چک شماره ۷۰۶۲۶۶ مورخ ۱۹/۳/۹۷ با مبلغ ۳۹.۱۴۱.۵۳۳ریال در وجه ایشان صادر گردیده ولی خواهان با وجود مراجعه از قبول آن استنکاف نمودند.

فلذا عطف به مدارک و شرح وقایع از هیئت محترم استدعای صدور رای تسویه حساب و عدم بازگشت یک شخص غیر متعهد به کارگاه آن هم در اوضاع اقتصادی کنونی می شود.